Od lat nie pamiętam w Polsce białej zimy. Za oknem tylko ponuro i bez wyrazu. Za inspiracją przyjaciół postanowiłam na kilka dni przenieść się do śnieżnej krainy w poszukiwaniu nie tylko białego puchu! Krótki styczniowy wypad do Finlandii obfitował w wiele atrakcji, bo ten kraj zimą ma bardzo wiele do zaoferowania! Przedstawiam Ci zatem listę miejsc i rzeczy, które według mnie, musisz zrobić podczas swojej zimowej wizyty w Finlandii.
Santa Clause Village – Rovaniemi – Laponia
Kto będąc dzieckiem choćby przez jakiś czas nie wierzył w świętego Mikołaja?! Zapewne każdy widział brodatego pana w czerwonym wdzianku na swych saniach napędzanych silą reniferów! Na pewno nie znasz tego obrazka?? To przypomnij sobie grudniowe reklamy Coca-coli! Dokładnie tak wygląda święty Mikołaj mieszkający pod Rovaniemi, gdzie zaczyna się koło podbiegunowe.
W wiosce świętego Mikołaja oczywiście można go spotkać i wręczyć list z życzeniami prezentowymi, o ile ma się dużo cierpliwości, by wystać w kolejce. List można też napisać na poczcie (również na terenie wioski) ozdabiając go naklejkami i kolorowymi długopisami lub wcześniej napisać w swoim kraju, odebrać na miejscu ze specjalnej skrzynki z przegródkami. Wizyta i rozmowa jest bezpłatna, ale zdjęcie z brodatym już nie (płatne u Elfa). Jeśli jednak przeraża Ciebie kolejka i czekanie na spotkanie, warto chociaż przejść się, by zobaczyć wystawę poświęconą tradycji bożonarodzeniowej w innych krajach i na przestrzeni wieków.
Mogłabym rzecz, że Santa Clause Village to taka mała Finlandia. W jednym miejscu można spotkać i doświadczyć przygód z reniferami, zaprzęgami z huskey, pojeździć na saniach, kładach czy śnieżnych ślizgaczach a także zobaczyć wielkie rzeźby i konstrukcje ze śniegu i lodu. Niebieski ciąg świateł ma natomiast symbolicznie wyznaczać linię koła podbiegunowego.
Z mojego punktu widzenia wypad z dziećmi na jeden dzień to doskonałe doświadczenie. To także szansa na powrót do czasów, gdy samemu wierzyło się w tłuściutkiego pana w czerwonym wdzianku i długą brodą, co przeciska się z ze swym wielkim worem wypchanym prezentami przez komin domu. Jeśli jednak oczekujesz od Finlandii podobnych atrakcji, ale w większej skali, trzeba wyjechać z Rovanemi!
Zaprzęgi husky
Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że jest to męczenie zwierząt. Ale jeśli bliżej przyjrzysz się naturze tych psów, bardzo szybko można dojść do wniosku, że wysiłek fizyczny to ich żywił. Nie potrafią usiedzieć w miejscu, w klatkach chodzą we wszystkie strony wyczekując na swoją kolej biegu w śniegu. Gdy tylko zostaną przymocowane do zaprzęgu, już prą do przodu chcąc przemierzać kilometr za kilometrem. Podczas postoju skaczą na siebie, okrążają sanie i plączą miedzy wiązaniami, a później szczekają na siebie wzajemnie z pretensjami: “Dlaczego tak splątałeś wiązanie?! Już dawno byśmy gnali”. Są niewyczerpalnymi wulkanami energii, które trudno poskromić…
W tej energii jednak jest wielka delikatność. Psy pozwalają się głaskać w każdym momencie i w każdy sposób. Nawet jeśli zaplączą się w liny, obcy może je podnieść, przestawić i prawidłowo przywiązać. Nie okażą agresji, nie warkną, są pełne zaufania.
Na terenie Santa Clause Village znajduje się Husky Park. Wejście na jego teren to koszt 10Euro od osoby plus koszt przejażdżki zaprzęgami wynosi za 500m to 30Euro, za 2 km (ok. 1o min) 45 Euro. Jednak jeśli chcesz tak jak ja doświadczyć dłuższej przygody z zaprzęgami, udaj się do centrum Rovanemi do Safarctica, która organizuje 17km szlak z psimi zaprzęgami w przepięknych okolicznościach przyrody z dala od miejskiego zgiełku (koszt od jednej osoby to 144Euro, ale porównując oferty innych, wydają się być najlepsi cenowo i ofertowo). W obu miejscach można skorzystać także z zaprzęgów reniferów, lecz z ich udziałem nie można się spodziewać osiągania dużych prędkości.
Zora polarna
To niezwykłe zjawisko świetlne na niebie (często nazywana także burzą magnetyczną lub słoneczną), która najbardziej jest widoczna nocą na półkuli północnej za kołem podbiegunowym między 21 września a 21marca, między godziną 18 a 1 w nocy. Nie jest jednak łatwo taką zorzę polarną zobaczyć, gdyż nawet jeśli odpowiednie aplikacje (np. Aurora) podpowiadają, że to już TEN moment to pogoda może bardzo utrudnić a wręcz uniemożliwić jej widoczność. Największe szansą są przy bezchmurnym niebie, gdy nie pada śnieg i nie ma wilgoci, z dala od miejskich skupisk światła. Należy również omijać pełnię księżyca. Ja niestety zorzy polarnej nie zobaczyłam, ale nacieszyłam się śniegiem. Na polowanie na zorze polarną musze się udać ponownie za koło podbiegunowe.
Zorza polarna najczęściej przybiera kolor zielony. Pojawia się czasem także czerwona, różowa, fioletowa i niebieskia. Mają postać kurtyn, łuków lub pasów wijących się po powierzchni nieba. Może trwać kilka godzin, ale także kilka minut, zatem zawsze trzeba się porządnie ubrać. W Rovaniemi organizowane są nocne wypady z udziałem skuterów śnieżnych lub zaprzęgów w miejsca, gdzie jest najlepsza widoczność tego niezwykłego zjawiska.
Fińska sauna
Finlandia to zdecydowanie kraj saun. Podobno na dwóch Finów przypada jeden taki przybytek, a 90% społeczeństwa regularnie z niego korzysta. Sauna jest nieodłącznym elementem fińskiej kultury i lekarstwem na liczne dolegliwości nie tylko ciała ale i umysłu. Historia saun w tym kraju sięga aż XI naszej ery (pierwsze sauny bazowały na dymie palonego ogniska, dopiero z czasem na ogień kładziono kamienie i roztapiano na nich śnieg). Swój aktualny kształt zyskała dopiero na początku XX w. Przez tyle wieków zmieniała się technologia lecz umiłowanie do rytuałów pozostało do dnia dzisiejszego.
Sauna fińska to tzw. sauna sucha, gdzie temperatura waha się między 60°C a 120°C, zbudowana ze specjalnego gatunku drewna, który się nie nagrzewa. Za pomocą specjalnego pieca podgrzewa się kamienie, które można podlewać wodą, by zwiększyć wilgotność wewnątrz pomieszczenia.
Finowie z sauny korzystają przynajmniej raz w tygodniu. Do środka wchodzi się zupełnie nago. Jest ona dla nich naturalnym miejscem rozmów, spotkań towarzyskich, nawiązywania nowych znajomości i także kontaktów biznesowych (sauny znajdują się w fińskim parlamencie)! Mężczyźni i kobiety korzystają z sauny osobny, chyba że w rytuale uczestniczy cała rodzina. Zaproszenie do domowej sauny jest zaszczytem!
Ale w Finlandii sauny mogą przybierać zupełnie niecodzienne formy. Między innymi w hotelu Arctic Snow Hotel (więcej informacji o tym obiekcie w następnym punkcie) miałam okazję skorzystać z sauny, która została wykonana w jamie ze śniegu! Niezwykłe doznania dla ciała rozchodzącego się w zimnym pomieszczeniu ciepłego powietrza połączonego z…. deszczem roztapiającej się śnieżnej kapsuły i dźwiękiem spływających po ścianach kropel wody.
Hotel igloo ze śniegu i szkła
Finlandia zimą to istna kraina lodu i śniegu. Swój nocleg można zaplanować nie tylko w tradycyjnym hotelu czy wynajętym mieszkaniu ale także… w igloo ze śniegu oraz szkła! Ja wybrałam ten pierwszy wariant. W Laponii 30 km na północ od Rovanemi w odludnym terenie znajduje się Arctic Snow Hotel & Glass Igloo. Ze sprasowanego pod ciśnieniem śniegu zbudowano korytarze prowadzące do niezwykłych i (w przypadku apartamentów) niepowtarzalnie dekorowanych pokoi, kaplicy, lodowego baru oraz restauracji, gdzie wieczorami serwowana jest za dodatkową opłatą kolacja m.in. z reniferem na talerzu według lapońskiego przepisu i lokalnych składników.
Na miejscu na gości czeka bardzo wiele atrakcji. Od wspomnianej wcześniej sauny w śnieżnej grocie, przez jacuzzi na otwartym powietrzu, po zajęcia w rzeźbieniu w lodzie, spacer w rakietach śnieżnych, spotkania z reniferem albinosem, zjeżdżania na sankach z pobliskiej górki, uczestniczenie w kolacji w śnieżnej restauracji picie drinków z lodowych kubków. Każdy z gości ma także możliwość bezpłatnego spaceru po śnieżnym obiekcie w towarzystwie przewodnika (osoby z zewnątrz muszą uiścić opłatę) i skorzystania z sauny w wyznaczonych godzinach. Podczas rejestracji recepcja zawsze pyta, czy budzić nocą, jeśli pojawi się zorza polarna oraz o której rankiem przywitać z rozgrzewającym napojem.
Jak wygląda nocleg w śnieżnym igloo?
Zanim rozpoczniesz przygodę w Arctic Snow Hotel obsługa oprowadza po całym obiekcie, pokazując różne pokoje, lokalizację schowków na walizki i ogrzewane łazienki (jest wspólna dla wszystkich obecnych gości), sauny, restauracje itd. W pomieszczeniu, gdzie składowane są walizki wieczorową porą odbiera się arktyczny śpiwór z dodatkowym izolującym kokonem. Zabiera się je ze sobą bezpośrednio przed pójściem spać, by nie utraciły dodatniej temperatury i zanosi do śnieżnego pokoju, gdzie temperatura wynosi między 0°C a -5°C. Śpiwory mają kształt tzw. mumii, także po odpowiednim zaciśnięciu z jego wnętrza może być widoczny tylko czubek nosa. Najlepiej śpi się w bieliźnie termicznej lub ciepłej piżamie. Z rzeźbionego lodu zrobiona jest jedynie rama łóżka, w którą zamontowano koryto z materacem. W pokoju zawsze dodatkowo można znaleźć skórę renifera.
Hotel ma świadomość, że polarne warunki dla niektórych osób mogą być zbyt trudne. W ciepłym pomieszczeniu ze schowkami są łóżka piętrowe, do których zawsze można się przenieść gdy przemarznie się w nocy.
Spróbuj mięsa renifera i … niedźwiedzia
Podróżowanie to także próbowanie lokalnych smaków . Jednym z ciekawszych regionalnych i powszechnie przygotowywanych mięs na północy jest właśnie renifer. Jest ono delikatne i chude a w przygotowywaniu nie potrzebuje wielu przypraw. Ale czy to jedynie nietuzinkowe mięso serwowane w Finlandii? W Rovanemi trafiłam do restauracji specjalizującej się daniach kuchni Laponii. W planach było jedynie zamówienie dania z renifera. Jakie było moje zdziwienie, kiedy kelner poinformował, że lokalną specjalnością jest także… NIEDŹWIEDŹ! Więcej o tym daniu znajdziesz w osobnym poście o -> Najdziwniejszym jedzeniu jakie próbowałam!
A tu podsuwam filmowe podsumowanie podróży:
super miejsce, Finlandię widziałam jedynie na południu, ale z chęcią pojechałabym i do Mikołaja. Nie wiem jak zniosłabym niską temperaturę, ale widać, że warto! 😉
Ja na południu kraju nie byłam, ale północ zdecydowanie mnie zachwyciła!
Ooo bez przesady. W 2010 na początku roku nieźle dosniezylo. I w 2013 nawet w marcu sypalo i utrzymało się do kwietnia.
Zobaczenie zorzy polarnej to moje marzenie. Szkoda, że Ci się nie udało jej zobaczyć. Wszystko przed Tobą! Ja dodałabym jeszcze bieganie na nartach biegowych, na co bardzo mocno namawia mnie mój mąż, jednak ja jestem ciepłolubna i obawiam się niskich temperatur w tamtych rejonach. Pozdrawiam!
hej Ewa! W wiosce świetego Mikołaja też można wybrać się na 17km przejażdżkę, a nawet dłuższą, całodniową. Cenowo tak samo jak piszesz. Więcej info tutaj: https://www.santaclausvillage.info/services/activity-services/raitola-husky-and-reindeer-farm/ Z Leo oczywiście nie próbowaliśmy, 2 km to dla takiego malucha zdecydowanie wystarczająca rozrywka:D
PituPitu wspominana przez Ciebie oferta jest rzeczywiście całodniowa ale odcinek, który ślizga się z pieskami to tylko 800m Szukałam na miejscu oferty 17km tylko chyba ją gdzieś przede mną schowali dlatego szukałam gdzieś indziej 🙂
Dzisiaj sypnie w Warszawie.
Szpilki w plecaku – Ewa Chojnowska mówiłem 🙂
Jest biało 🙂
To trzeba siedzieć w kraju a nie szlajać sie po Etiopiach w zeszłym roku przeciez był śnieg, gdzie ty dziewczyno wtedy byłaś ?
To chyba troszkę mnie nie było 🙂
Piękne husky, renifery, zorza, igloo, sauna… niezwykła podróż! I foty – kula (zapomniałam jak się to nazywa:) ) wyszły świetnie! 🙂
360
Piękna podróż! Niezwykłe doświadczenia. Poprzytulałabym te pieseły <3
Ale pięknie! Uwielbiam taką śnieżną zimę